مزایای نورومانیتورینگ حین عمل جراحی

مزایای نورومانیتورینگ

محققان گزارش کردند استفاده از نورومانیتورینگ حین جراحی (IONM) با میزان کمتر صدمه به عصب حنجره‌ای راجعه پس از تیروئیدکتومی توتال همراه است.

در این تجربه نشان داده شد، استفاده روتین از IONM باعث آشنایی بیشتر با این وسیله، کاهش خطاهای جراحی و راهنمای جراحان در موارد دشوار با واریاسیون‌های آناتومیکال و بیماران در معرض خطر صدمه به عصب حنجره‌ای راجعه می‌شود.

صدمه به عصب حنجره‌ای راجعه که منجر به تغییرات موقتی یا دائمی صدا می‌شود، یکی از جدی‌ترین عوارض جراحی تیروئید است. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که شناسایی بصری عصب حنجره‌ای راجعه، با یا بدون IONM، میزان فلج دائمی عصب حنجره‌ای راجعه را کاهش می‌دهد.

تیم تحقیقاتی مذکور در این مطالعه، منافع بالقوه سیستم IONM را در یک مرور گذشته‌نگر، با حضور بیش از 2500 بیمار (1481 مورد با IONM و 1075 مورد بدون آن) که تحت تیروئیدکتومی توتال در فاصله سال‌های 2002 و 2012 قرار گرفته بودند، بررسی کردند.

در مجموع، 3/1 درصد بیماران دچار فلج موقتی عصب حنجره‌ای راجعه و 5/0 درصد نیز با فلج دائمی عصب حنجره‌ای راجعه روبرو شدند. مدت زمان بهبودی برای فلج موقتی عصب حنجره‌ای راجعه به طور متوسط 3/4 ماه گزارش شد.

حرکت طناب صوتی پس از عمل در 7/0 درصد از نورون‌های در معرض خطر در گروه IONM، در مقابل 3/3 درصد در گروه غیر از IONM، دچار اختلال شد. عدم استفاده از IONM به‌طور مستقل مرتبط با خطر بیشتر قابل توجه صدمه به عصب حنجره‌ای راجعه بود (نسبت شانس: 44/5)، هم موقتی و هم دائمی.

دیگر عوامل خطر مستقل برای صدمه به عصب حنجره‌ای راجعه، شامل زمان عمل بیش از 100 دقیقه، حداکثر دیامتر لوب تیروئید بیش از 45 میلی‌متر، اکستانسیون اکستراتیروئیدی تومور، سایز تومور بیش از 10 میلی‌متر، و پاراتیروئیدکتومی اتفاقی بودند.

براساس یافته‌های این مطالعه، محققان پیشنهاد می‌کنند که IONM باید به عنوان استاندارد مراقبت در همه بیمارانی که در معرض خطر بالای صدمه به عصب حنجره‌ای راجعه قرار دارند، استفاده شود.